„W budynkach czysty ołów jest stosowany głównie w pokryciach dachowych i farbach, lakierach i produktach lakierniczych, ale jest również stosowany w elektronice jako środek lutowniczy, a także w akumulatorach do, między innymi, samochodów. Metalowy ołów jest również używany do ekranowania przed promieniowaniem i ochrony przed promieniowaniem rentgenowskim.”
Ołów we krwi
Pracownicy w branży mogą być narażeni na działanie ołowiu w powietrzu lub w obsługiwanych materiałach. Ołów jest wchłaniany do organizmu przez drogi oddechowe i przez przewód pokarmowy.
Długotrwałe narażenie na ołów lub krótkotrwałe narażenie na duże ilości ołowiu może spowodować
- Układ nerwowy
- Krwi
- Nerki
- Zdolność rozrodczy, oraz
- Przewodu pokarmowego.
Niektóre związki ołowiu, takie jak chromian ołowiu, są włączone do wykazu substancji uważanych przez Inspekcję Pracy za rakotwórcze.
Zarządzenie nr 1793 z dnia 12 stycznia 2015 r. Załącznik 1 nakłada szczególne wymogi (opisane w wytycznych AT C.0.8), zgodnie z którymi pracodawca musi co sześć miesięcy sprawdzać stężenie ołowiu we krwi pracowników. Ten okresowy pomiar może prowadzić do specjalnych badań lekarskich dla pracownika, jeżeli wartości dopuszczalne zostaną przekroczone.
Procesy pracy i grupy zawodowe, w których może istnieć ryzyko narażenia na ołów:
- Odlewnie metali,
- Fabryki akumulatorów,
- Firmy zajmujące się automatyczną lodówką,
- Lutowanie udarowe,
- Degradacji
- Spalanie kabli,
- Szycie mebli,
- Lutowanie elektroniczne może wnieść niewielki wkład, szczególnie w przypadku braku lokalnej ekstrakcji.
